napatoczyć się

napatoczyć się: napatoczyć się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk VIIa, napatoczyć sięczę się, napatoczyć sięczy się {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'natknąć się na kogoś lub na coś przypadkiem, spotkać kogoś niespodziewanie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Napatoczyłem się na niego tuż za rogiem. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'znaleźć się, być dostępnym gdzieś niespodziewanie, przypadkiem; trafić się, wpaść w rękę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Napatoczyli się kolejni znajomi. Nie mogłem nikogo znaleźć do tej roboty, ale napatoczyła się jakaś ekipa z koparką. Rzucała w niego wszystkim, co się napatoczyło pod rękę. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

napatoczyć się — dk VIb, napatoczyć sięczę się, napatoczyć sięczysz się, napatoczyć siętocz się, napatoczyć sięczył się 1. pot. «natknąć się na kogoś, na coś, spotkać kogoś niespodziewanie» Napatoczyć się na kogoś na ulicy. 2. pot. «przyjść, znaleźć się, zjawić… … Słownik języka polskiego
napatoczenie się — n I rzecz. od napatoczyć się … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias